A w czasach pogardy ten, kto jest sam, musi zginąć.

 Moja przeszłość jest tylko moja i muszę pogrzebać ją tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości.

 Ten jest szanowany, kto sam się szanuje.

 Strata czasu jest, podobnie do śmierci, nieodwracalna.

 Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

 Daj ludziom to co pokochają, choć jeszcze tego nie znają. Zapamiętają Cię za to na zawsze.

 Nie słyszała nawet bicia swojego serca. Po tym, czego właśnie doświadczyła, powinno walić jak młotem, ale czuła tylko ogromny ciężar, jak gdyby gigantyczne kolano przyciskało jej pierś. Może nie biło dlatego, że zostało złamane na pół i zatrzymało się.

 Kiedy kłamstwo to za mało, musi wystarczyć prawda.

 Piję, aby inni ludzie byli bardziej interesujący.

 Ale kochać cię nie będę.

 Niczego bardziej nie pragnęła, jak oprzeć się na czymś pewniejszym niż miłość.