Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać go naprawdę.
Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu… Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem.
Na pierwszy rzut oka nie przekroczył trzydziestki. Na drugi rzut oka nie zasługiwał.
Gdy się kogoś kocha, trudno zamknąć drzwi optymistycznym nadziejom.
Przebił na wylot jego mądre, naiwne, uparte, nadopiekuńcze serce.
Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy już umrze.
Rodzinę ma się na zawsze, bez względu na wszystko, nawet jak słabną kontakty, bo te można zawsze z powrotem zacieśnić. Zwłaszcza kiedy człowiek pojmie, jaka jest ważna.
Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.
Przetrwać da się wszystko, oprócz tego ostatniego.
Prawdziwa głupota zawsze pokona sztuczną inteligencję.
