Śmierć jest mądra i sama decyduje, kiedy przypuścić atak.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości, żeby przyjęli na manekina.

 Bądź biegunem mojego pomylonego serca.

 Niewiedza pozwalała im
zachować zdrowe zmysły.

 Świat jest niedokończonym obrazem.

 Jeszcze nigdy tak odległy nie był dla mnie Bóg
Jeszcze nigdy tak ogromnie nie zabrakło sił
By wyrazić jaki ból, by opisać jaki podły czuję wstyd

 Przyjaciel to ktoś, dzięki komu chce mi się żyć w najtrudniejszych nawet sytuacjach.

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 Oni umierają z miłości... czyż jest coś piękniejszego niż umrzeć z miłości?

 Nadzieja też jest formą oporu, i to najmocniejszą.

 Lepiej zostać samemu niż w złej kompanii.