Świat jest dziwny i nic, co nam się przydarza, nie ...

 Bo najważniejsze jest wzajemne zrozumienie!
I to jest w zasadzie to, co nazywamy miłością.

 Trzeba być silnym, żeby płakać. A jeszcze silniejszym, żeby dać innym zobaczyć te łzy.

 Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

 Twoja podświadomość pomnaża wszystko, co jej powierzysz.

 Nie ten kto z tobą tańczy,
nie ten, który się śmieje,
a ten kto z tobą płacze,
jest twoim przyjacielem.

 Dla tych, których kochamy, potrafimy być najokrutniejsi.

 Oto klucz do szczęścia: nie brać rzeczy zbyt tragicznie, robić co możecie najlepszego w danej chwili, życie uważać za grę, a świat za boisko.

 Wszystko co przynosi rozkosz jest moralne.

 A ja chcę po śmierci spokojnie sobie nie żyć..

 -No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!