I może dobrze, że los nie postawił na nas. W ...

 “ [...] brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie. ”

 Przedmiotem miłości jest wieczne posiadanie dobra.

 Do miasta gdzie człowiek jest mniejszy, lepiej osadzony w ludziach i podobniejszy do ludzi.

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Uroda. Ludzie są nią opętani. Bezradni jak ćmy, które ładują się w ogień.

 Żeby coś stracić najpierw trzeba to mieć.

 Odkąd istnieje ludzkość, dla każdej sprawy są jakieś przed i po.

 Jeśli ktoś spróbuje spalić świat, człowiek z zapałką zginie pierwszy.

 Co ludzie zwykle nazywają swym losem, jest przeważnie ich własną głupotą.

 Dziwność jest dobra. Świadczy o kreatywności.