
Wstałem i zszedłem po schodach. Wolę gonić za słońcem, niż ...
Wstałem i zszedłem po schodach.
Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.
Decyzja oswojenia niesie
w sobie ryzyko łez.
My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.
Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.
Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.
Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.
Tylko dzięki bólowi człowiek może dorastać - mówił - ale bólowi trzeba stawić czoło. Kto umyka przed tym, albo użala nad sobą, skazany jest na porażkę.
Musimy pozbyć się życia, jakie zaplanowaliśmy, aby mieć życie, które na nas czeka.
Każdy ma swoją mroczną tajemnicę.
Lęk przed nieśmiertelnością był większy od lęku przed śmiercią.
Prawdziwi ludzie płaczą