Pan każe – sługa musi.

 Bohater, który uwolni księżniczkę z wieży, w zasadzie nie ma wyboru. Musi spędzić
z nią resztę życia.

 Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.

 Każdy gdzieś jest, prawda?

 Rzeczywistość to sen, który powraca najczęściej.

 Czy ja wariuję? Czy tak to się zaczyna? Czy jestem jak ten ręcznik papierowy, który po zmoczeniu rozlatuje się, rozpada? Cienka błonka normalności.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.

 Jest obolała od snów. Jak się śpi samotnie, ostrze dni samo tnie.

 Kochać coś lub nienawidzić można dopiero wtedy, kiedy się to zrozumiało.

 Tamci to zwierzęta, zgoda. Ale czy wiesz na pewno, że dzięki temu my jesteśmy ludźmi?

 Nie ma mistrzów. Nikt nie jest najlepszy.
W każdej walce musisz pokazać maksimum swoich możliwości.