Pan każe – sługa musi.

 Tylko głupcy potrzebują całych lat do wyzwolenia się od wzruszeń.

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 - Co się robi, kiedy człowiek zaczyna się bać, że wszyscy go zostawią?
- Trzeba się postarać, żeby zostali.
- A jeśli to niemożliwe albo nie umie się tego zrobić? (...)
- Należy ich uprzedzić i samemu uciec, żeby nie trzeba było patrzeć, jak odchodzą.

 Nikt nie ma prawa wiedzieć o kimś innym więcej, niż ten sam zamierza o sobie powiedzieć, gdyż w takiej sytuacji zarówno miłość, jak i przyjaźń umierają wraz z naruszonym prawem do tajemnicy.

 Maski się zmieniają, ale twarze pod maskami pozostają te same.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić. Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Krok wstecz po obraniu złego kierunku jest krokiem we właściwą stronę.

 Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć,że coś się zmieniło.

 Wolę jedno życie z Tobą, niż samotność przez wszystkie ery tego świata.