Znowu płakałem, niemożliwą przeszłością pijany.

 Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

 Kiedy ociągamy się, tłumaczymy, że tak nam trudno i nie mamy czasu iść lub tylko wstąpić do kościoła, warto powiedzieć sobie: Przecież to On na mnie czeka.

 Nie przegrywaj, póki nie przegrasz.

 Kto zniósłby trudy życia, gdyby nie miał nadziei, że w końcu wyzwoli go śmierć.

 Każda osoba ma inny charakter, bądź sobą pochwal się nim. Bo tak się rodzą prawdziwe przyjaźnie...

 Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do tańca.

 Ze wszystkich dróg zawsze wybieraj najtrudniejszą.

 Spodobało mu się brzmienie swojego imienia w jej ustach.

 Ile setek lub tysięcy wzajemnych muśnięć palcami potrzeba, żeby się kochać? Dlaczego w ogóle ludzie się kochają?

 Za każdym razem,
kiedy prawie umierasz,
ja też umieram.