
Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.
Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.
Człowiek jest, jak się wydaje, skazany na to, by czynić więcej złego niż dobrego. Miłość bliźniego zalicza się do najwyższych ideałów na ziemi (Wilm Hosenfeld).
Na każdą boleść istnieją dwa lekarstwa - czas i milczenie.
Ludzie o ciasnych umysłach zawsze atakowali to,
co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.
Nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw.
Wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.
Każdy przyjdzie do siebie, jeżeli trochę poczeka.
Przecież pani go kocha. Dopóki ktoś chce kochać, jest jeszcze szansa.
Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.
To było w tamtym świecie, który zniknął w mroku pamięci.
Nie za dużo samotności, nie za dużo towarzystwa. Złoty środek, oto prawdziwa mądrość