Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.

 Nieszczęśliwy jest samotny wszędzie.

 Bo skóra i te wszystkie kwestie kolorów to kaprysy geografii i nic więcej.

 Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.

 Pierwszy raz był żenujący. Drugi- niezły. Trzeci raz... kurczę, nie bez powodu mówi się, że do trzech razy sztuka.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Bawią mnie wasze deklaracje miłości, zwłaszcza nieodwzajemnionej.

 Ale co to znaczy: kochał? Czyż kocha się tego, komu się siebie wzbrania, czy też tego, komu się siebie oddaje?

 Nie bój się. Nie pozwól, by to zauważyli.

 Zawsze będziemy żyć w
cieniu jakiegoś zagrożenia.

 Znajdź mnie dzisiaj. Tak jak przed rokiem. Proszę, znajdź mnie. Uratuj!