Wyglądasz prześlicznie, jakby ktoś podłączył ci wtyczkę do szczęścia.

 Mnie trzeba oswajać latami przyjaźni lub szaleńczym opętaniem.

 Dla nas nie ma szarości. Jest czerń i biel.

 Cierpimy, póki nas ktoś w końcu nie zrozumie.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 Skąd pochodzi ten bezrozumny gniew, wzbierający na widok cudzego szczęścia i zadowolenia, ta rosnąca pogarda dla ludzi i pragnienie zadania im bólu?

 Przeciętny człowiek, pomyślał, zjada przez pomyłkę czterysta trzydzieści insektów rocznie.

 Myślę więc jestem - to powiedzenie intelektualisty, który nie docenia bólu zębów.

 Mogła żyć już tylko wspomnieniami, dni życia miną i prędzej czy później skończy się wszystko.

 Żyjesz tylko przez maleńką chwilę życia przyrody. Kim będziesz za trzydzieści tysięcy lat?

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.