
Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.
Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.
Piękno nie jest wynalazkiem człowieka.
Jesteśmy jak zabawki w rękach dużych dzieci.
Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.
Spokój powraca dzięki prostym przyjemnościom.
Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.
Przeszłość jest niby krajobraz –
zaciera się, w miarę jak się oddalamy.
Szczęście jest zawsze gdzie indziej.
Ostatecznie stajesz się kimś tylko po to, by nim być - a co potem?
Najcenniejszym darem,
jaki żona może dać mężowi, jest święty spokój.
Widocznie lubiła miłość i każda jej postać budziła w niej odzew przychylny.