Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.

 Kłamstwa są tym, co zapewnia nam dobrą opinię.

 Nienawiść staje się niczym, kiedy stawką jest przetrwanie.

 Na pewnym etapie wyczerpania, przypomniałem sobie, rzeczywistość przestaje dotyczyć rzeczy i staje się słowem. Na pewnym etapie cierpienia ból pozwala nam dostrzegać w pełni bezpośrednie piękno każdej chwili.

 Poczucie krzywdy rodzi nienawiść.

 Jest we mnie teraz coś, pomyślał, co w każdej chwili może wybuchnąć łzami.

 Zazdrość mi nie pasowała, gniotła w szyję jak za ciasny kołnierzyk.

 - Wytrzymasz - powiedział. - Nawet wyobrażenia nie masz, ile można wytrzymać.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Najlepiej martwić się drobnymi sprawami. Sprawami, którym martwienie się może pomóc.

 Widzicie, wspomnienia wywołują ból. Najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.