Nie wszystko złoto, co się świeci.

 Prawdziwym bogaczem jest ten, kto gromadzi nie złoto, lecz przyjaciół.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Co to jest, żeby miasto pełne było jednego człowieka!

 Zawieszona między przeszłością a utraconą przyszłością, zaczęła się nieomal dusić.

 Człowiek nigdy nie kończy czytać, choćby książki się skończyły, tak samo jak nigdy nie przestaje się żyć, choćby doszło do śmierci.

 Słabemu łatwo się bać. Każda drobnostka napawa lękiem.

 Ludzie wierzą w to, w co chcą wierzyć.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Nie płacz nad czymś, co nie płacze nad Tobą.

 Pewnie pójdę do piekła za składanie takich obietnic. Prościutko do piekła, bez żadnych objazdów.