Cieszę się z pięknej pogody, z talerzyka malin, z sensownego ...

 Jakże rzadkim zjawiskiem wśród ludzi jest człowiek. Człowiek, który miałby duszę.

 Prawda nie blednie od powtórzeń!

 Głupio jest nie mieć nadziei.

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.

 Odciął jej skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.

 Przeszłość jest po to,
żeby się z niej uczyć,
a nie po to, żeby nią żyć.

 Lepiej unikać emocji, niż pozwolić, by cię dopadły i powaliły, a ponieważ nic nie trwa wiecznie, w końcu wszystko, co dobre, będzie boleć jak diabli.

 Byłem samotny, ale nie sam.

 Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu:  - Człowiek się uczy na błędach.  - Co nie zabije to wzmocni.  - Podróże kształcą.  To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat trzech tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie "Jak było?" mówią: Meksyk jak Meksyk ciepło było. [...] No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać. Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie.

 Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.