Bóg zdecydowanie stworzył świat dla dwojga.

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.

 Myślę, że być szczęśliwym znaczy być przygnębionym, czuć satysfakcję, płonąć.

 Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

 Jeśli jesteś nie kochany i zapomniany, bądź przynajmniej rozsądny.

 Zawsze możemy być uprzejmi dla tych, co nas nie obchodzą.

 Wypowiedziana prawda zawsze jest mniej przerażająca, niż podejrzana.

 Mówią, że strach jest chorobą.

 Człowiek to, co dobre, wynosi z domu, później już tylko to pielęgnuje.

 Myślałam, że popływamy. Dalej, rozbieraj się.

 Musimy iść zanim będziemy mogli biec.