Przykuwa mnie tu niewidzialny łańcuch: nadzieja, że mnie pani pokocha.

 W grze o tron zwycięża się albo umiera. Nie ma ziemi niczyjej.

 Przedmiotem miłości jest wieczne posiadanie dobra.

 A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.

 Łatwiej jest kontrolować ludzi, którym brakuje nadziei.

 Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.

 Nie sądź, a nie będziesz sądzony.

 I liczy się też to, co sama o sobie myślisz, twój własny rachunek sumienia, a nie tylko ocena innych. Oni mogą się mylić.

 Kiedy los odbiera ci ukochaną osobę, nie masz powodów do uśmiechu.

 Czasami miłość oznacza,
że trzeba odejść.

 Umieranie miało większy sens, niż na to zasługiwałam.