
To nie trupów musisz się tu obawiać... ale żywych.
To nie trupów musisz się tu obawiać... ale żywych.
Tylko uczciwe życie jest szczęśliwe.
Chcę, aby twój świat zaczynał się i kończył się na mnie - mówi.
Żeby szybciej zasnąć, przypominałem sobie własne życie.
Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.
Dom to wcale nie są ściany
i sufity i podłogi
ale ręce naszej mamy.
Nie można tak po
prostu przestać żyć.
Nie ma nie-polityki. Wszystko jest polityką.
Życie charakteryzuje się długimi okresami nudy, najczęściej jest niezwykle ponure; potem nagle pojawia się jakiś zakręt i ten zakręt okazuje się ostateczny.
Normalność bywa niekiedy ciężarem ponad siły- wtedy, kiedy staje się wyjątkiem.
Co można zrobić, kiedy najgorsze, co się może stać, naprawdę się staje?