Prawdziwa cnota krytyk się nie boi.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.

 Życie tam, gdzie nie pasujemy, to jedna z najsmutniejszych pomyłek człowieka.

 Szczyt. Czy to w ogóle mnie dotyczy? Kiedy cofałem się myślami w przeszłość, wydawało mi się, że to co przeżyłem, nie było nawet życiem. Miałem trochę wzlotów i upadków, trochę się wspinałem i schodziłem. Ale na tym koniec. Prawie niczego nie dokonałem. Niczego nie stworzyłem. Kochałem kogoś i ktoś mnie kochał, lecz nic tego nie zostało. Moje życie to dziwny plaski monotonny krajobraz.

 Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Tylko niczego się nie da zapomnieć. Po prostu nie da.

 Nie ma powodu, żeby mówić prawdę, kiedy tak łatwo kłamać.

 Jak wielce kobiety cenią łańcuchy, którymi są skute!

 Aby zapalać innych samemu trzeba płonąć.

 Życie to największa zagadka wszechświata.

 Za dużo tutaj dymu, żeby nie było ognia.

 Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu,
oznaką czego jest puste biurko?