Ten, kto nie czyta, żyje tylko raz.

 Moje życie jest żałosne. Ostatni raz byłem w kobiecie zwiedzając Statuę Wolności.

 Płacz, gdy chce ci się płakać. Śmiej, gdy chce ci się śmiać. Gdy twarz napuchnie ci od łez, ja zaleję się łzami, by moja napuchła bardziej. Kiedy ze śmiechu rozboli cię brzuch, ja będę się śmiał jeszcze głośniej. Bo tak powinno być. Lepiej nadszarpnąć swoją reputację i żyć będąc sobą, niż odrzucić siebie i umrzeć nieskażoną.

 "Nienawidzę go teraz, choć oddałabym za niego życie-mówiła chaotycznie.-Kocham go, ale nienawidzę za to, co mi robi."

 Oddałam mu serce, a on je
zdeptał i porzucił. Ludzie
pozbawieni serca nic już
czuć nie mogą.

 Niezadowoleni ludzie raczej nie uśmiechają się...

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Nienawiść jest siłą przyciągającą, tak jak miłość.

 Jeśli kogoś kochasz, możesz znaleźć się w dowolnym miejscu, a i tak będziesz niewiarygodnie szczęśliwa. Jeśli nie kochasz, nie zmieni tego najwspanialsze łoże w najbardziej luksusowym hotelu.

 Świat nie jest sprawiedliwy ani dobry i twoja silna wola nie jest w stanie tego zmienić.

 Od tego, co być powinno, do tego, co jest, żadnego mostu nie wybudujesz.