Duma jest źródłem zniszczenia, duma pożera żywcem umysł, serce i ...
Duma jest źródłem zniszczenia, duma pożera żywcem umysł, serce i duszę.
Nietrudno cię pokochać. O wiele trudniej przestać.
Nigdy nie przestaniesz mnie zadziwiać. Dziękuję.
Pragnę malować tak, jakbym fotografował sny.
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
On był równie delikatny jak jesienny motyl czekający, aż zniszczy go pierwszy mróz.
Myśl pozytywnie! Albo chociaż myśl...
W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byśmy to mogli dowodami obalić?
Zbyt mnie straszyli i teraz niczym już przestraszyć nie są w stanie.
Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.
Nigdy nie musisz się bać mnie dotknąć - mówi. - To mnie nie zrani. Może tylko dać mi siłę.