Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Każde z nas ma w sobie trochę dziecka, czy tego chcemy, czy nie.

 W próżni rzucone kości nigdy nie przestają się toczyć.

 Źle działający umysł może rozsypać się do reszty.

 Cała przyjemność leży w poszukiwaniu, w odkrywaniu.

 Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.

 Gwiazdy na niebie to szczeliny, przez które można zajrzeć wprost do królestwa Bożego.

 Największa trudność (...) to po raz pierwszy pomyśleć rzecz nie do pomyślenia.

 Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.

 - Co z tego, że ja cierpię. Nikt się tym nie przejmuje. Jestem wyrzutkiem. Nie liczę się dla nikogo. Bo kto chce się zajmować rozhisteryzowaną nastolatką. Zawsze wszystkich zawodzę. Już nikt mi nie został.
-Zapomniałaś o mnie. Ja nigdy cię nie opuszczę. Tego jednego możesz być pewna.

 Ludzie zawsze chcą wierzyć w najgorsze. I na tym polega cały problem.