
Cóż, cierpieć bez skargi to jedyna rzecz, której należy się ...
Cóż, cierpieć bez skargi to jedyna rzecz, której należy się nauczyć w tym życiu.
Rzeczywistość zawsze dezorganizuje człowieka. Przeszłość albo przyszłość- w której nie żył lub żyć nie będzie- oto odpowiedni czas, kiedy mógłby być szczęśliwy.
Od nadmiaru można oślepnąć. Dlatego zdarza się, że chodząc pod ugwieżdżonym niebem, nie widzimy ani jednej gwiazdy.
Mam siłę tylko jeszcze bardziej się zakochiwać - całe otoczenie spycha mnie w tym kierunku.
Jedyna straszna rzecz na świecie to nuda. To jedyny grzech, którego nie można przebaczyć.
Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.
Niewielu ma dosyć odwagi, by zakochać się prawdziwie, nie otrzymując po temu zachęty.
Człowiek, który ma w domu tyle książek, nie może skrzywdzić.
Gdy skrzydłem skrzydło wesprzesz moje, nawet ułomność w locie mi pomorze.
Stop, nie wiem dokąd zmierza ten świat, ale chyba to już nie mój kierunek...
Wybaczenie to jedno,
zapomnienie to coś
zupełnie innego.