Jak trwoga, to do Patcha.

 Człowiek naraża się na łzy,
gdy raz pozwoli się oswoić.

 Ludzie wyjątkowi rozpościerają skrzydła i żyją pełnią życia na wolności.

 Z jednej strony bywamy nieprzewidywalni i ranimy się własnym egoizmem, a z drugiej - potrafimy w trudnych chwilach obudzić w sobie tyle miłości dla bliskiej osoby, gdy tylko ktoś z nas jej potrzebuje...

 Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.

 Nie wszystko należy pamiętać.

 Książka to nie jajko. Nie psuje się tylko dlatego, że ma parę lat.

 Trzeba tworzyć dobro ze zła, bo nie ma nic innego, z czego można je tworzyć.

 Czasami wydaje się nam, że ludzie są loteryjnymi losami: że znajdują się obok nas, by urzeczywistnić nasze absurdalne nadzieje.

 Jesteśmy pionkami w jego grze. W grze, której reguł nie znamy.

 I nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są torturowane.