Stara miłość nie rdzewieje.

 Żeby dać, trzeba mać.

 Szczęśliwa codzienność też istnieje, nawet jeżeli jest tylko codziennością.

 Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.

 Świat nadal się kręci, nie zważając na znaczące zmiany w moim maleńkim wszechświecie.

 Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.

 Nie ma na świecie takiego leku, który nadałby sens życiu.

 Są tajemnice, których komputer nie może przechowywać, bo komputer nie posiada etyki.

 jeśli chcesz mnie zatrzymać, wymów moje imię.

 Gdyby Bóg obdarzył go
drugim rozumem, to ten
rozum umarłby z samotności.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.