Szczęście głupim sprzyja.

 Bo miłość bywa bolesna, zwłaszcza gdy człowiek wie, że nic z tego nie wyjdzie.

 Lepiej być człowiekiem szczęśliwym niż wielkim geniuszem.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.

 Tak to już jest we wszechświecie, że wydarzeniami rządzi przypadek.

 Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy,
aby je upiększyć i uszlachetnić.

 Absurdem jest dzielić ludzi na dobrych i złych. Ludzie są tylko czarujący i nudni.

 Zawsze trzeba kierować się nadzieją.

 Zawsze biorę za punkt wyjścia autentyczne wydarzenie, ale gdy opowiadam o nim, zaczynam zmyślać.

 Na zawsze to zawsze zbyt długo.

 Człowiek musi się nauczyć cierpienia, bo inaczej nie potrafi doznać przyjemności.