
Szczęście głupim sprzyja.
Szczęście głupim sprzyja.
Bo miłość bywa bolesna, zwłaszcza gdy człowiek wie, że nic z tego nie wyjdzie.
Lepiej być człowiekiem szczęśliwym niż wielkim geniuszem.
Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.
Tak to już jest we wszechświecie, że wydarzeniami rządzi przypadek.
Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy,
aby je upiększyć i uszlachetnić.
Absurdem jest dzielić ludzi na dobrych i złych. Ludzie są tylko czarujący i nudni.
Zawsze trzeba kierować się nadzieją.
Zawsze biorę za punkt wyjścia autentyczne wydarzenie, ale gdy opowiadam o nim, zaczynam zmyślać.
Na zawsze to zawsze zbyt długo.
Człowiek musi się nauczyć cierpienia, bo inaczej nie potrafi doznać przyjemności.