Każdy z nas toczy jakąś prywatną wojnę.

 Płaczący człowiek jest w środku złamany (…)
Nawet oczami nie widziałby dość jasno, by na cokolwiek mu się zdały.

 Czuję się jak ktoś pobity od środka na śmierć, nie jak ktoś żywy, ale jak nie-trup.

 Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.

 Pokręcenie stanowiło normalny stan większości ludzkich umysłów. Smutne, ale prawdziwe.

 Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

 Stać się obserwatorem własnego życia znaczy uwolnić się od jego cierpień.

 Potrafię być świetnym przyjacielem, ale nie chcesz mnie mieć za wroga.

 Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.