Gdy wokół jest ciemno,pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną ...

 Kochamy tych, dla których się poświęcamy.

 Myśl jest jak wirus przeziębienia: wcześniej czy później zawsze kogoś dopadnie.

 Był spokojny; serce biło mu równo, jak człowiekowi, który zdecydował się na czyn niebezpieczny, lecz nieodzowny.

 Moje myśli czasem błądzą w koszmarach, jednak nigdy się nimi z nikim nie dzielę.

 Bywa że ludzie zamiast wyjaśniać ze sobą pewne rzeczy, wolą się rozstać. Mówią, dziękuję za współpracę, następny czy następna, proszę. Nie zdajemy sobie wszyscy sprawy z tego, że nierozwiązane w jednym związku problemy wcześniej czy później pojawią się w nowym związku. Tak jest ze strachem, niemożnością wyartykułowania uczuć, z zazdrością, z milionem innych rzeczy. One nie należą do naszego partnera, tylko do nas. Są naszą własnością i dopóki nie zrozumiemy, że gdziekolwiek uciekniemy, przeprowadzimy się, przeniesiemy ten bagaż ze sobą. Nawet dobrze ukryty, kiedyś przypomni o sobie, najczęściej w najmniej oczekiwanym momencie.

 Większość ludzi wolała by umrzeć, niż myśleć. I tak zresztą robią.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Człowiek powinien podążać swoją ścieżką.

 Kto okłamywał mnie teraz? Człowiek czy diabeł?

 Nie możemy karmić swoich
serc nienawiścią.