
Śpiesz się powoli.
Śpiesz się powoli.
Moje serce wali tak głośno, że jestem pewna , iż mogę je usłyszeć.
Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.
Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?
Nigdy nie da się ukryć prawdy tak głęboko, żeby nikt nie zdołał jej odkryć.
Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo,
zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska
Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.
I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.
" Proszę, spróbuj mnie zrozumieć.
Sprobuj zrozumieć moje mysli.
Nie zabraniaj,nie krzycz, nie ignoruj...
Proszę, daj mi odetchąć, pozwól bym czuła się wolna...
Nie niszcz mojego swiata;
bo kocham dla Ciebie,
bo żyje dla Ciebie.
Gdy zabierzesz mi wszystko co mam,
umre dla Ciebie..."
Są pytania, których próbuję nie zadawać, i sprawy, o których usilnie stara się nie mówić.
Nie będę płakać z powodu jakichś obłąkanych morderców. Nigdy!