Tak krawiec kraje, jak mu materii staje.

 Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.

 Trzeba uprawiać nasz ogródek.

 Jesteś uosobieniem huśtawki emocjonalnej, a ja miałam dosyć bujania.

 Każdy z nas dźwiga brzemię swoich tajemnic. Każdy. Różnica polega na tym, że niektórzy ludzie potrafią ukrywać je lepiej od innych.

 Odwaga w dużej mierze może zakryć czyjąś głupotę.

 Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.

 Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 Nieważne, na jaki szczyt się wspinasz – zawsze zabieraj kogoś ze sobą.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 -W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.