Który dzień w naszym życiu nigdy nie nadchodzi?
Jutro.
Pragnąć zemsty to jak wypić truciznę i oczekiwać, że umrze ktoś inny.
To, kim się urodziliśmy, czyni nas tym, kim jesteśmy.
Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.
Człowiek poznaje siebie,
dopiero gdy pozna
własne granice.
Kiedy masz tylko dwa wyjścia i żadne ci się nie podoba, szukaj trzeciego.
Nadzieja to jak krew. Dopóki płynie
w twoich żyłach, żyjesz. Chcę mieć nadzieję.
Tyle ciepła między nami, tyle moich spokojnych "nie wiem"...
Bywa, że im lepiej kogoś poznajesz, tym trudniej ci go lubić. Im mniej wiesz, tym lepiej.
Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.
