Każdy z nas jest dla różnych ludzi innym człowiekiem.

 Miarą dzieciństwa są dźwięki, zapachy i widoki, dopóki nie nadejdzie mroczna epoka rozsądku.

 Nikt nie odgadnie, co u kogo w sercu na dnie.

 Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

 Spośród wszelkich trudności, które spotykają człowieka
w życiu, nic nie stanowi gorszej kary niż zwykłe czekanie.

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Zawsze można znienawidzić tych, których się kochało, z pasja równą dawnej miłości

 Prawdziwie wielcy ludzie

wywołują w nas poczucie,
że sami możemy stać się wielcy.

 Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

 Nie jestem chora, ja tylko wiem że życie nie jest warte życia.

 Utrata choćby mizernego promyka nadziei jest gorsza od całkowitego jej braku.