Syty głodnego nie zrozumie.

 Dorosnąć znaczy okrzepnąć, zyskać równowagę, zdolność kontemplacji.

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 Dziś świat cały jest martwym domem. Jest olbrzymim obozem koncentracyjnym, tak wielkim,
iż nie potrzeba kolczastych drutów,
gdyż i tak nie ucieknie się nigdzie.
Można tylko kontemplować zagładę.

 Ile jeszcze będziesz wzbraniał się przed szczęściem które widzisz, ile jeszcze będziesz ganiał za tym z czego zwykle szydzisz.

 Większość szuka w miłości wieczystej ojczyzny. Inni, ale bardzo nieliczni, wiecznego podróżowania. Ci ostatni są melancholikami, którzy muszą obawiać się zetknięcia z Matką-Ziemią. Szukają kogoś, kto uchroni ich od smętku macierzy.

 Utrata wspomnień to jak utrata części duszy.

 Zawsze dawaj bez wypominania, zawsze otrzymuj bez zapominania.

 Szczęśliwa dusza to ta, która ma czas, żeby pamiętać.

 Jeśli nie wiesz czego chcesz, to masz to czego nie chcesz.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.