Mocno zaciskam oczy i usiłuję nawiązać z nim kontakt na odległość wielu setek kilometrów, przesłać mu myśli, dać mu znać, że nie jest sam, choć tak naprawdę jest i może liczyć tylko na siebie. Nie zdołam mu pomóc.
Świat jest moim wyobrażeniem.
Wyobraźnia, nie iteligencja czyni nas ludźmi.
Chyba chce, żeby ich mały duet zła zmienił się w trio.
Maski się zmieniają, ale twarze pod maskami pozostają te same.
Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?
Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.
Po cichutku ostrzy nóż na kamieniu serca.
To, co umiera, nie zawsze pozostaje martwe.
Śmierć to tylko inny rodzaj drzwi.
Piękna jest tylko prawda i tylko ona jest godna miłości.
