Kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie zmieniają.
Żeby wszystko czekało na mnie jak zastygłe.
Chciałem powracać do własnych uczuć,
tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?

 Każdy wie najlepiej, gdzie go trzewik ciśnie.

 Poczułam że czas na krok do tyłu.

 Może nie perfekcja życia, a jego chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?

 Zaskoczenie i zdziwienie
są początkiem zrozumienia.

 Słowa i czyny nic nie znaczą, liczą się uczucia.

 Okazuje się, że tyle rzeczy jest pięknych, jeśli bliżej im się przyjrzeć.

 W nocy tworzymy sobie koszmary, tracimy rozsądek (...)

 Nie opuszczam ludzi, jestem przy nich cały czas
Nawet, gdy mi prosto w twarz mówią najtrudniejszą z prawd
Ale szanuję tych, co odpłacają mi tym samym
Reszcie mówię nic prócz tego, że się znamy