Nikt się tak nie lituje nad kłamczuchem jak ktoś podobny ...

 Zawsze byłaś dla mnie spokojem i czułością szeptu. Kocham cię.

 Moim zdaniem być prawdziwą kanalią to nie tylko praca, ale wręcz powołanie.

 Płakać można tylko przy kimś, komu się ufa.

 Nie potrafiłam nie zaufać temu, co dostrzegłam w jego oczach.

 Jestem tak realna, jak tylko duch być potrafi.

 Uważam, że lepiej odbudowywać się w cierpieniu, lecz w prawdzie, niż spędzić całe życie w iluzji i umrzeć jako nieudacznik.

 ...tak jak zawsze nieodparty urok ma wszystko, co utracone, wszystko co zniknęło.

 Kiedy jestem w ciemnościach, chcę myśleć że jestem w świetle, z tobą.

 [...] jest to nieprawdopodobne, byś się nie mylił, jednakże dlaczego ma to być prawdą?

 W twoim domu najważniejszym gościem jesteś Ty [...] inni są dopiero po tobie.