Jestem winien popełnienia najmroczniejszego grzechu. Mówię o grzechu pychy.

 Gdyby każdy z nas mógł być Aniołem, nie brakowałoby ich na Ziemi.

 Gdybym się nie urodziła, tobym nie musiała umrzeć. Widocznie wszystko, co się zdarza, po prostu ma się zdarzyć.

 Nie mogę nikogo niczego nauczyć. Mogę tylko sprawić, że zaczną myśleć.

 Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.

 Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Powrót to przyznanie się do porażki, a także pewność, że nadejdą klęski jeszcze gorsze.

 Mówi, że miłość nie istnieje, że jest tylko pożądanie, które ma wiele odcieni.

 Tym, co nas oddala od innych, nie jest to, co o nich wiemy, ale to, czego im nie mówimy.

 (...) lepiej tracić niż nigdy nie spotkać.