,, Miała być tylko jedną z wielu, a stała się ...

 (...) dojdziesz do celu, jeśli będziesz z odwagą trzymać się swojej ścieżki.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

 Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.

 Starają się tylko fujary. Twardziele robią co trzeba.

 Zło nie lubi na siebie patrzeć.

 Zawsze jest jakaś szansa (...),
zawsze dopóki się myśli.

 Miłość dopadła nas tak, jak dopada człowieka w zaułku wyrastający spod ziemi morderca, i poraziła nas oboje od razu.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

 Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd chce.