Nie ważne kim jesteś, tylko jaki jesteś.

 [...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 (…) wszystko się zmienia. Przyjaciele odchodzą, a życie nie zatrzymuje się w miejscu dla nikogo.

 Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.

 Robienie właściwych rzeczy dlatego, że się kogoś kocha, czasami jest beznadziejne.

 Boleśnie przekonałam się, że jeśli ktoś powie coś o tobie dostatecznie dużo razy, nie masz innej możliwości niż tylko zacząć w to wierzyć.

 Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.

 Owiń się kocem kiedy jest zimno i po prostu czytaj.

 Ale człowieka trudno zmienić, prawda?

 Rodzinę tworzy miłość, a nie więzy krwi.