
Wspomagaj mnie, diable, mój patronie!
Wspomagaj mnie, diable, mój patronie!
Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie.
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.
Jeśli przekroczysz pewną granicę i nic się nie dzieje, to granica traci znaczenie.
Rzeczywistość jest kwestią postrzegania...
Nie składam obietnic, których nie zdołam dotrzymać.
Wspomnienia są gorsze niż kule.
Najedzony lew zapomina jak się poluje.
Ave do tej pory nie wiedział,
że ludzkie łzy to z jednej strony
wyraz ogromu cierpienia,
lecz z drugiej także ula.
Razem z łzami wypływa cierpienie,
by zrobić miejsce na nową,
kolejną falę bólu. Inaczej ból przestawałby się w nim mieścić.
Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.