Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

 Najgorszą rzeczą na świecie jest umysł przypominający patefon;
nie ma przy tym znaczenia,
czy komuś odpowiada grana w danej chwili płyta, czy nie.

 Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

 Zaraz zrobimy kawę.

Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale
odczego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

 Skoro jest wejście, musi być i wyjście.

 Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.

 Byłem szlachetnym sokołem, panem nieba! Zerwałem się z chodnika i wleciałem prosto w płot.

 Cóż za ponury absurd...
Żeby o życiu decydować za młodu, kiedy jest się kretynem?

 Nigdy nie jest za późno,ani za wcześnie.Jest dokładnie wtedy kiedy trzeba.

 Wesoło w maju ze słowikiem w gaju.

 Ale tak samo jak nie ma nocy bez świtu,nie ma korka bez końca.