Żeby nie ten „dech”, toby człowiek zdechł.

 Wie pani, skąd się biorą wszelkie kłopoty? Stąd, że ludzie skrywają swoje sekrety.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.

 Ludziom zazwyczaj bardziej zależy na ślubie niż na pewności, że podjęli dobrą decyzję. Dlatego na początku przymykają oczy na wiele spraw i otwierają je dopiero po ślubie.

 Dom jest tam, gdzie żyją twoje wspomnienia, osoby, które kochasz.

 Ciesz się tym, co masz i nie domagaj się więcej, niż ci się prawnie należy.

 Ci, którzy kochają, muszą czasami ranić.

 Nie mogę narzekać. To znaczy, mógłbym, ale to by i tak nic nie dało, prawda?

 I mówię mu, że przy nim stoję. Zawsze.

 Nie wiem, czego mi brak, myślę, że (…) prostoty. Zaplątana jestem, zakomplikowana i okropnie zamknięta. Może też nigdy nie miałam poczucia, że dotknęłam dna […] Jeśli człowiek tego doświadczy, staje się wolny, bo nie boi się już niczego…