
Nikt z nas nie jest niegroźny.
Nikt z nas nie jest niegroźny.
Odnieść w życiu sukces, kiedy rodzina wspiera i pomaga, to żaden powód do dumy.
Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś.
Płonąłem, tak bardzo, a Ty dałaś mi lód.
Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.
Wszystko jest kłamstwem. To, co słyszysz i widzisz. Nieprzebrane zasoby. Zjawiają się jedno za drugim. Jesteś w trumnie. Ruchomej trumnie.
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.
Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.
Zagapieni w telewizor słuchali najnowszych wieści o tym, jak dobrze jest i jak dobrze będzie w przyszłości.
A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.
Brakujących fragmentów nie da się wpasować w swoje wnętrze, gdy się je już raz straci.
Matki już takie są. Nawet gdy ich dziecko walnie kogoś wałkiem w głowę, i tak pragną ochronić je przed deszczem.