Naprawdę wolny jesteś tylko na szczycie.

 Nie możesz być z kimś tylko, dlatego, że nie chcesz go skrzywdzić. Masz swoje
własne szczęście do przemyślenia.

 Ciągle mi brakuje odwagi do życia lub samobójstwa.

 Miłość, którą mnie obdarzał - to było za mało.

 Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.

 Złoszczenie się na kogoś jest jak picie trucizny w oczekiwaniu,
że ta druga osoba umrze.

 Składam się z wyobraźni i nicości. To znaczy, że nawet kiedy zniknie wyobraźnia, coś jeszcze ze mnie zostanie.

 Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Bo czasem miałem dość i siebie, jakby nie tyle świat mi tak ciążył, co moje własne istnienie.

 Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy.

Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.