Posępne miejsca wymagają radości, nie powagi.

 Miłość jest uczuciem bezinteresownym, jednokierunkową ulicą. To dlatego można kochać miasta, architekturę samą w sobie, muzykę, nieżyjących poetów czy, przy jakimś szczególnym temperamencie, osobę boską. Bo miłość jest związkiem między odbiciem i jego przedmiotem. To w końcu przynosi nas z powrotem do tego miasta.

 Kiedy jesteś sam, dźwięk twojego głosu może podtrzymać cię na duchu, albo przerazić.

 Ale trzeba umieć także przegrywać. Inaczej nie można by żyć.

 Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.

 Na świecie są gorsze rzeczy niż bycie ponownie szczęśliwą.

 Przecież to od ciebie zależy, co robisz z czasem.

 Przyjaźń polega czasem na powstrzymaniu druha w szaleństwie.

 Ptak lata, ryba pływa, człowiek biega!

 Człowiek osiągnął sukces,
jeśli wstaje rano i kładzie się spać w nocy,
a pomiędzy tym robi to, co chce robić.

 Znać ciebie i nie kochać, kochać cię, a nie kochać wiecznie - oto dwie rzeczy równie niemożliwe.