Bo jeśli widzieć znaczy uwierzyć, to dotknąć znaczy kochać.
Bo jeśli widzieć znaczy uwierzyć, to dotknąć znaczy kochać.
Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.
Za każdym razem kiedy startuję mam cel – żeby biec szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.
Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy. Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.
Nie masz pojęcia, jak często budzę się rano i po prostu patrzę na Ciebie leżącego obok mnie. Będę to robiła do końca życia.
Jest prawdą, że ci, których spotykamy, mogą nas zmienić, i to czasem tak gruntownie, że nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, nawet z nazwiska.
Łatwiej zostać człowiekiem wykształconym niż myślącym.
Trzeba sprostać własnym lękom, a one ulotnią się niczym mgła w promieniach słońca.
Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.
Nieważne jest miejsce, ale człowiek. Zrób coś ze sobą nie z miejscem.
Pytania są niebezpieczne, bo niosą ze sobą odpowiedzi.