Przeszłość może nas skrzywdzić, jeśli na to pozwolimy.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Musisz iść naprzód: nie ma innej drogi. Musisz iść naprzód niezależnie od tego, co się dzieje.

 Niektóre rzeczy powinny by zostawać zawsze nie zmienione. Żeby można je wpakować do jednej z tych wielkich oszklonych szaf i tak je przechowywać.

 I w ogrodzie śmierci zaczął się taniec życia.

 Czasami płacze, mimo, że ktoś, kogo kochałaś, odszedł dawno temu.

 Problem jest problemem tylko wówczas, gdy myślisz, że nim jest.

 Raz w życiu pomyliły mi się kroki i od tego czasu chodzę krzywo.

 
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Nie pytajcie mnie, jak wyglądała moja matka: czy można opisać słońce? Z mamy promieniowało ciepło, siła, radość. Bardziej pamiętam te odczucia niż rysy jej twarzy. Przy niej śmiałem się i nic złego nie mogło mi się przytrafić.