Ludzie są jak monety, każdy ma dwie strony. Jedna z nich widzi, druga jest widziana i mimo, że każdy miał dwie strony, znał siebie tylko z tej jednej, widzącej, innych zaś z tej drugiej widzianej.
Tysiąc wypitych razem kaw głupi myślałem, że cię znam.
Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.
Żyłam na krawędzi, mając świadomość, że kiedy nadejdzie czas, runę w przepaść.
Mogła panować nad najpotężniejszymi zjawiskami na ziemi, ale wciąż nie potrafiła znaleźć w sobie mocy, aby zapanować nad najważniejszym, nad własnym sercem.
Dorosłość to usychające koryto rzeki, to pozbawiona płatków róża, to taki czas, kiedy się już o niczym nie marzy, nie podejmuje wyzwań.
Trudno. Umrę trzeźwa.
Miłość i nienawiść łączył fakt, że obie były pułapkami.
Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.
Miłość pociesza jak słońce po deszczu.
Umieranie nie przeraża tych, którzy za życia są na wpół martwi.
