Ile spraw ukrywamy przed sobą, choć uważamy się za przyjaciół.

 Musieliśmy grać kartami, jakie zostały nam dane, wszyscy.
Walcząc w bitwach mogliśmy wygrać.

 Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć,że coś się zmieniło.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

 Nic nie izoluje człowieka bardziej niż jego własna przeszłość.

 Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

 Ciekawość zabiła kota, satysfakcja go wskrzesiła.

 Na świecie nie ma nieporozumień. Są tylko różnice zdań.

 Tacy jak my się, nie poddają, pamiętaj!

 Każdy jest na tyle nieszczęśliwy, na ile się za takiego uważa.

 N a d z i e j a jest kieszenią pełną możliwości.