Co powiesz w sekrecie, to wiedzą w całym powiecie.

 Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.

 Nikt nie kradnie książek, oprócz przyjaciół.

 Nadzieja zmienia życie, daje siłę temu, kto nie ma nic innego.

 Nocą, myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy.

 Zrobił się nagle ponury, jakby się załamał pod wpływem własnej głębi.

 Właśnie chwila obecna jest najważniejsza.

 Żyjesz z kimś na co dzień, myślisz, ze go znasz a on ci raptem odpala taka bombę.

 Może mi napiszą na grobie: UMARŁ OD NADMIARU ŻYCIA.

 Pozostaje żyć. Po prostu i cudownie żyć. Nie: chcieć żyć, lecz: żyć.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.