Miłość, w poczekalni niepewności, niecierpliwe ma dłonie.

 W książce wszystko poszłoby pewnie zgodnie z planem... ale w życiu, cholera, zawsze panował potworny bałagan.

 Zadziwiało go, że każdy człowiek ma dokąd jechać i dokąd wrócić.

 Każde zetknięcie z nim było jak śmierć i ponowne narodziny.

 W życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Bez bólu nie ma zdobyczy.

 Władza deprawuje. A władza absolutna deprawuje totalnie.

 A co po czyjej wielkości,
jak nie ma w głowie mądrości.

 Tylko słabi na umyśle nie chcą się poddać wpływowi literatury.

 Człowiek rzadko zna swą własną moc.

 Źle się w marcu urodzić, bo trudno takiemu dogodzić.